- چرا موهایم کم شده؟
- علت ریزش موهای سر چیست؟
- برای جلوگیری از ریزش مو چکار کنیم؟
مو سر
هر تار موی سر انسان دارای فرآیند رشدی است که مدت زمان هر مرحله آن به طور ژنتیکی مشخص شده است. هر سیکل شامل سه مرحله رشد، استراحت و ریزش است. به طور متوسط روزانه 50 تا 100 تار مو از سر هر فرد می ریزد. با ریزش هر تار مو، موی جدیدی جای آن را می گیرد.
مشکل زمانی آغاز می شود که تعداد موهای که ریزش کرده بیشتر از موهای رشده کرده می شود.
در این حالت بعد از مدتی از تعداد کل موها کاسته شده و فرد متوجه کاهش حجم موهای خود می شود. عوامل مختلفی می توانند در چرخه رشد مو اثر گذار باشد و باعث ریزش موقت و یا دائمی موها شوند.
مهم ترین عامل درمان ریزش مو تشخیص دقیق علت ریزش موی بیمار است. در صورتی که تشخیص علت ریزش مو به درستی انجام شود، معمولا درمان موفقیت آمیز است. ریزش مو پدیده ای است که اغلب به تدریج اتفاق می افتد، به همان نسبت درمان آن هم کند و به آهستگی عمل می کند. برخی از انواع ریزش مو را می توان به وسیله کم کردن استرس، خوردن یک غذای سالم و استفاده از شیوه های آرایش موی معقول و اگر امکان داشته باشد، تعویض داروها به داروهایی که ریزش مو نمی دهند، پیشگیری کرد.
ریزش مو ارتباطی مستقیم با تغیرات سنی دارد. در حالی که فقط حدود 10 درصد از خانم های جوان دچار ریزش موی قابل ملاحظه هستند. این میزان در 80 سالگی از 50 درصد فراتر می رود.
در مورد ریزش مو باید به این نکته دقت کرد که بیشتر افراد بالغ، به طور متوسط روزی 75 تا 125 عدد مو می ریزد و این موضوعی طبیعی است چرا که سر به طور خودکار در ریشه های دیگری شروع به فعالیت و ساخت موی جدید می کند و تا زمانی که این تعادل برقرار باشد، موهای سر همواره تعداد مشخص و ثابتی خواهد داشت.
نکته مهم در مورد ریزش مو که باید مورد توجه قرار گیرد، عامل استرس است که حتی می تواند به عنوان تسریع کننده عامل وراثتی ریزش مو عمل کند.
ژن ریزش مو می تواند هم از پدر و هم از مادر به ارث برسد و معمولا آغاز این ریزش نیز پس از بلوغ خواهد بود. در این صورت موهای سر (بخصوص در قسمت جلو و بالای سر) ابتدا شروع به نازک شدن و سپس ریزش می کنند. معمولا موهای پشت سر و شقیقه ها، بخصوص در آقایان، از پایداری بیشتری برخوردار هستند و تا آخر عمر باقی می مانند.
عوامل ریزش مو چیست؟
بیماری های تیروئیدی
بیماری های تیروئیدی شامل پرکاری و کم کاری تیروئید می تواند باعث ریزش مو گردد. بررسی آزمایش های تیروئید می تواند موجب کشف اختلال تیروئیدی شود. معمولابا درمان مشکل تیروئید، ریزش مو قابل برگشت است.
اختلال هورمون های زنانه (استروژن) یا مردانه (آندروژن) نیز می تواند از علل ریزش مو باشد. درمان اختلال هورمون های جنسی معمولابه برگشت ریزش مو منجر می شود. گاهی اوقات مصرف قرص های ضدبارداری با ایجاد تغییرات هورمونی باعث ریزش مو می شود.
عدم رژیم غذایی نامناسب
داشتن رژیم غذایی متعادل قطعا در داشتن موهای سالم موثر است. بنابراین رژیم غذایی نامتعادل می تواند باعث ریزش مو شود. رژیم غذایی باید حاوی انواع مواد غذایی باشد. از بین عناصر غذایی آهن کافی و روی نقش مهم تری در رشد مو دارند.
البته ممکن است حدود 3 یا 4 ماه پس از یک بیماری مزمن یا جراحی بزرگ، بیمار به طور ناگهانی تعداد زیادی از موهای خود را ازدست بدهد که به علت استرس بیماری یا جراحی است که این کاملا موقتی می باشد.
مراقبت نامناسب مو مثل هر نوع کششی، از جمله محکم بستن موها به خصوص در زمان خیس بودن و سفت بافت ،می تواند یکی از عوامل ریزش مو باشد. انجام کارهایی مانند رنگ کردن مو، فر زدن، صاف کردن و… همگی می تواند با افزایش شکنندگی مو موجب ریزش مو شود. ماساژ و دستکاری شدید و طولانی مدت و استفاده مکرر از سشوار نیز می تواند منجر به ریزش مو شود.
ریزش مو بعد از زایمان
در شرایط ویژه ای بi خصوص در دوران بارداری که مقدار هورمون «استروژن» در خون خانم ها افزایش می یابد تعداد زیادی از موها وارد مرحله غیر فعال شده و دچار ریزش نمی شوند و همچنان به فعالیت و رشد خود ادامه می دهند که در نتیجه موهای سر پرپشت و انبوه می شوند اما بعد از زایمان، موهایی که در دوران بارداری به طور فوق العاده در مرحله فعالیت و رشد باقی مانده بودند، همگی همزمان با هم وارد مرحله قطع فعالیت و ریزش می شوند. این موضوع می تواند منتهی به کاهش قابل توجهی از موهای سر، گردد که بین خانم ها به طور شایع در حدود ۳ تا ۹ ماه بعد از زایمان مشاهده می شود.
با این نوع ریزش مو، بیشتر با عقب رفتن موها از ناحیه پیشانی جلب توجه می کند و گاهی اوقات در زایمان های بعدی نیز تکرار می شود. به هر حال این پدیده به خودی خود محدود شونده است و خانم های مبتلابه این نوع ریزش مو، باید مطمئن باشند که رشد موهایشان بدون هیچ گونه اقدام درمانی مجدد شروع می شود.
کمبود ویتامین D و ریزش مو
نازکی و ریزش موها بویژه در زنان، ابتدایی ترین عارضه ناشی از کمبود این ویتامین است. تحقیقات ها نشان داده یکی از عوامل موثر در ریزش مو، کمبود ویتامین D در بدن است. این ویتامین نقش قابل ملاحظه ای در وضعیت بافت پوست و مو در بدن دارد.
از دیگر عوارض ناشی از کمبود این ویتامین ها می توان به احتمال بروز بیماری هایی نظیر دیابت، افزایش فشار خون، اختلالات قلبی،افسردگی، ام اس و بیماری های دهان و لثه اشاره کرد.
در برخی از موارد متخصصان به منظور درمان ریزش و نازکی موها و کنترل بیماری های فوق از مکمل های ویتامین 3D و در مواردی نیز از کپسول ها و یا آمپول های آن استفاده می کنند.
اسیدهای چرب امگا 3 نیز تا حدی مانند این ویتامین عمل کرده و می تواند در کنترل اختلالات موثر واقع شوند.
پیشگیری از ریزش مو
ساختار اصلی مو از کراتین تشکیل شده که یک نوع پروتئین است. پس مصرف غذاهای پروتئین دار برای رشد و نمو و جلوگیری از ریزش آن لازم است.
بسیاری از غلات و حبوبات، تخم مرغ، ماهی، گوشت، لبنیات و سویا حاوی پروتئین هستند.
مصرف ویتامین ها و مواد معدنی نیز که علاوه بر سبزیجات و میوه جات در بعضی از غلات و حبوبات وجود دارند در رشد مو تاثیر بسزایی دارد. با توجه به اینکه مصرف زیاد از حد بعضی از این مواد مانند ویتامین A اثر معکوس بر رشد و نمو دارد، بهتر است مصرف ویتامین ها و مواد معدنی به صورت فرآورده های دارویی مانند قرص یا کپسول با مشورت پزشک باشد.
رعایت بهداشت مو، شست و شو با شامپوی مناسب نوع مو، برس کشیدن ملایم و منظم (نه زیاده از حد) مو با برس نرم، مانع از ریزش بی مورد مو می شود.
ریزش مو در مردان و زنان دلایل متعددی دارد اما مهمترین و رایج ترین دلیل آن عامل وراثتی است که به طاسی الگوی مردانه معروف است.
در زنان نیز این طاسی تقریبا ارثی است و به نظر می رسد تاثیر هورمون ها در پدید آمدن این نوع طاسی تا حدودی متفاوت با آقایان باشد.
همچنین عوامل دیگری نیز در خصوص ریزش مو وجود دارد که به نظر می رسد با درمان به موقع قابل پیشگیری باشد. دلایلی مانند فقر آهن، تب زیاد، جراحی یا بیهوشی، اختلالات تغذیه، مصرف برخی از داروها، زایمان و بیماری های پوستی موجب ریزش موقت یا دائم مو می شوند.
میوه بخورید تا طاس نشوید
میوه ها به دلیل داشتن املاح و ویتامین ها تاثیر بسزایی در سلامت بدن و پوست و مو دارند. میوه ها سرشار از کلسیم، فسفر، سدیم، پتاسیم، منیزیم، آهن و ویتامین های C و A بوده و برای رشد و استحکام پوست و مو بسیار موثر و سودمند هستند.
مصرف مداوم میوه ها در پیشگیری از بیماری های مختلف خصوصا بیماری های پوست و مو (ریزش مو) نقش اساسی دارند. آنتی اکسیدان موجود در میوه ها، تخریب پوست و مو را تا حدودی کاهش می دهد.
گفتنی است کرم های گیاهی باعث لطافت و مرطوب کنندگی پوست و مو می شوند ولی هرگز سلامت پوست و مو را در پی ندارند.
